Een tenniselleboog, in medische termen bekend als epicondylitis lateralis, is een veelvoorkomende aandoening die pijn en ongemak veroorzaakt aan de buitenkant van de elleboog. Hoewel de naam suggereert dat de aandoening vooral bij tennisspelers voorkomt, kan iedereen die herhaaldelijke arm- en polsbewegingen maakt, te maken krijgen met deze klachten. In dit artikel lees je meer over de oorzaken, gevolgen en opties voor behandeling.
Oorzaken van epicondylitis lateralis
Epicondylitis lateralis, waarbij de term "itis" ontsteking impliceert, is eigenlijk geen ontsteking maar een tendinopathie. Dit betekent dat het gaat om een degeneratieve aandoening van de pezen, in plaats van een ontstekingsproces. De aandoening ontstaat door overbelasting van de spieren en pezen rond de elleboog, met name die van de extensor carpi radialis brevis. Hierdoor ontstaan microscheurtjes, wat resulteert in pijn en verminderde functie van de arm. Deze overbelasting kan het gevolg zijn van repetitieve bewegingen en activiteiten die de onderarmspieren herhaaldelijk aanspannen, zoals het tillen van zware voorwerpen, schilderen, typen of inderdaad tennissen.
Gevolgen van de aandoening
De belangrijkste symptomen van een tenniselleboog zijn (scherpe) pijn en gevoeligheid aan de buitenkant van de elleboog, die kan uitstralen naar de onderarm en pols. Je kunt door de aandoening ook zwakte ervaren bij het vastgrijpen van objecten of het uitvoeren van handelingen waarbij de onderarm betrokken is. Deze symptomen kunnen je dagelijkse activiteiten belemmeren en de kwaliteit van leven negatief beïnvloeden.
Echografie
Echografie kan een rol van betekenis spelen om een juiste diagnose te kunnen stellen. Het kan worden ingezet om de aanwezigheid van een tenniselleboog te bevestigen of uit te sluiten, evenals om het stadium van de tendinopathie in kaart te brengen. Met behulp van echografie kunnen de mate van peesdegeneratie, eventuele scheurtjes en de aanwezigheid van ontstekingsmarkers worden beoordeeld. Dit kan meer duidelijkheid geven over het te verwachten verloop van de klacht en kan helpen om de juiste aanpak te bepalen.
Fysiotherapeutische behandeling
Vanuit fysiotherapeutisch oogpunt zijn er diverse behandelingsmogelijkheden voor epicondylitis lateralis, waaronder:
- Oefentherapie: Specifieke oefeningen om de kracht en flexibiliteit van de onderarmspieren te verbeteren. Dit kan progressieve spierversterking en rekken omvatten.
- Manuele Therapie: Mobilisatie van de gewrichten en zachte weefsels rondom de elleboog om pijn te verlichten en de beweeglijkheid te verbeteren.
- Dry Needling: Het gebruik van naalden om triggerpoints in de spieren los te maken, wat pijnverlichting kan bieden.
- Shockwave Therapie: Het gebruik van schokgolven om de genezing van weefsels te bevorderen en pijn te verminderen.
- Bracing of Taping: Het gebruik van braces of tape om de belasting op de pezen te verminderen en steun te bieden tijdens activiteiten.
Effectiviteit van behandelingen
Hoewel er veel behandelingen beschikbaar zijn, toont onderzoek aan dat de effectiviteit van deze interventies vaak beperkt is. Veel studies suggereren dat geen enkele behandelmethode significant beter is dan andere bij het versnellen van het herstel. Helaas bestaat er dan ook geen 'quick fix', hoe graag we dit ook zouden willen. Hoewel onderzoeken naar shockwave veelbelovend zijn bij behandeling van diverse peesaandoeningen, is er nog te veel onduidelijkheid omtrent de behandeling bij de tenniselleboog specifiek, om hard te kunnen maken dat deze methode meer effectief is. In de praktijk zien we dat shockwave een rol kan spelen in het doorbreken van de negatieve cirkel van de klachten, maar dat alsnog een goede dosering van belasting nodig is om tot verbetering te komen. Dit onderstreept het belang van geduld en aanpassingen in activiteiten om verdere irritatie van de pezen te voorkomen. Over het algemeen verdwijnen de klachten van een tenniselleboog vanzelf binnen een jaar.
Conclusie
Epicondylitis lateralis is een uitdagende aandoening die een aanzienlijke impact kan hebben op het dagelijks leven wanneer je de klachten hiervan ervaart. Hoewel er diverse fysiotherapeutische behandelingen beschikbaar zijn, is er weinig wetenschappelijk bewijs dat één specifieke methode superieur is. Het belangrijkste aspect van de behandeling is het aanpassen van activiteiten om verdere overbelasting te voorkomen en het geven van voldoende tijd voor herstel. Je kunt erop rekenen dat met geduld en zorgvuldige aanpassing van activiteiten, de symptomen meestal vanzelf verdwijnen binnen een periode van een jaar. De fysiotherapeut kan een rol spelen in het inzichtelijk krijgen van de oorzaken en kan begeleiden in het herstelproces. Twijfel niet om contact op te nemen als je klachten ervaart, dan gaan we samen op zoek naar een passende ondersteuning!